Υπενθυμίζουμε τις φτερωτές εκφράσεις από τους μύθους του Krylov

Ο Ivan Andreevich Krylov αντιμετωπίστηκε ευγενικάτο κοινό και τις αρχές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μέχρι το θάνατό του το 1844 στη Ρωσία, τα βιβλία του φαβορί είχαν ήδη φτάσει τα 77.000 αντίτυπα. Έλαβε βραβεία και γενναιόδωρη σύνταξη από τον τσάρο, το ιωβηλαίο του το 1838 μετατράπηκε σε μεγάλη εθνική εορτή υπό την αιγίδα του αυτοκράτορα.

Ο συγγραφέας ονομάστηκε ρωσικός Lafontaine. Αλήθεια σε αυτό, φυσικά, ήταν: το 200 δημιούργησε πολλά παραμύθια γραμμένο με βάση Αισώπου και τα έργα La Fontaine του. Αλλά η βάση πολλών έργων είναι η αρχική ιστορία. Για τους αναγνώστες του ΧΙΧ αιώνα, οι ποιητικές παραβολές ήταν ενδιαφέρονται όχι μόνο στη σάτιρα και καλές ρωσική γλώσσα, αλλά και το γεγονός ότι γελοιοποιείται τα γεγονότα και τους ανθρώπους (συμπεριλαμβανομένων των VIPs), οι οποίες είναι οι αναγνώστες τους συγχρόνους. Ήταν κάτι σαν τις παρωδίες που δημιουργούν οι χιούμορ σήμερα.

Αλλά οι δημιουργίες της ρωσικής Lafontaine επηρεάζουνπροβλήματα που είναι χαρακτηριστικά του χρόνου μας: η δωροδοκία, η γραφειοκρατία, η τεμπελιά, η αλαζονεία, η απληστία και πολλές άλλες αμαρτίες συνεχίζουν να ανθίζουν σήμερα. Αλλά ακόμα κι αν ο αναγνώστης πιστεύει ότι δεν γνωρίζει ή δεν του αρέσει αυτός ο συγγραφέας, είναι λάθος, επειδή οι φτερωτές εκφράσεις από τους μύθους του Krylov έγιναν από καιρό μέρος του ενεργού λεξιλογίου σχεδόν κάθε Ρωσόφωνου ατόμου.

Θυμωμένος σε ένα παιδί που δεν θέλει να κάνει τη δική μαςαπαιτήσεις, έχουμε διαιτητή αναφωνήσει: «Ένα Vaska ακούει, αλλά να φάει!» Έχοντας βρει μια απλή λύση στο πρόβλημα, το οποίο φαινόταν περίπλοκο χαμόγελο: «Μια κασετίνα μόλις άνοιξε» Σημειώνοντας ότι για κάποιους δεν είναι νεκρό γράμμα, αναστέναξε: «Ένα καλάθι και τώρα εκεί ". Λέγοντάς τους φίλους του για το φρενήρη ρυθμό της σύγχρονης ζωής, θρήνο: «Έρχομαι σαν σκίουρος σε ένα κλουβί.» Μερικές φορές μας διασκεδάζουν κάθε ζευγάρι των υπαλλήλων να υποκύψει και να ξύσει πριν από κάθε άλλο, και σαρκαστικά σχολιάσει: «Ο κούκος επαινεί το πουλί γιατί επαινεί την κούκος.»

Μερικές φορές δεν αναφέρουμε με ακρίβεια την φτερωτήεκφράσεις από τους μύθους του Krylov, αλλά τις χρησιμοποιούμε εν μέρει ή ελαφρώς τροποποιημένες. Αυτοί που δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, σε σύγκριση με τον Κύκνο, τον καρκίνο και Pike μύθο με το ίδιο όνομα. Δεν είναι εκτός τόπου, η βοήθεια που παρέχεται από κάποιον θα ονομάζεται "bearish service". Σημείωση σχολαστικότητα, η υπερβολική πρόσωπο πολυλογία στην αναφορά ευαίσθητα θέματα και ψυχικά «prozreem»: «! Και το στίγμα του κάτι στο όπλο του» Παρατηρώντας μετά από μια μακρά αναζήτηση, ένα μεγάλο αντικείμενο που βρίσκεται σε περίοπτη θέση, rassmeemsya «κάτι ελέφαντα δεν είχα παρατηρήσει! «ένα γατάκι, που προσπαθεί μάταια να πιάσει ένα κολύμπι χρυσόψαρο σε ένα ενυδρείο, διδακτικό παράδειγμα:» Τι Ginger, το μάτι βλέπει και φαγούρα το δόντι να κάνει "

Μερικές φορές δεν γνωρίζουμε ποιος κατέχει το γνωστόφράσεις και εικόνες. Μας φαίνεται ότι τέτοιοι ονομαστικοί ήρωες και εκφράσεις υπήρχαν πάντα. Ωστόσο, οφείλουν την προέλευσή τους σε αυτόν τον πλήρη, τεμπέλημο και αμελής άνθρωπο ο οποίος επεξεργάστηκε μόνο την τέχνη του σοβαρά και σκεπτικά, ατενίζοντας όλο το μικρό αριστούργημα.

Οι φτερωτές εκφράσεις από τους μύθους του Krylov τα τελευταία 200 χρόνια έχουν γίνει αναπόσπαστο τμήμα της ρωσικής γλώσσας.

Με την ευκαιρία, τους λογοτέχνες και τους συνηθισμένους αναγνώστεςπάντα φάνηκε ότι ο Ivan Andreevich ήταν ένα καθαρά εγχώριο φαινόμενο, το οποίο είναι αδύνατο χωρίς να βλάψει το περιεχόμενο που θα μεταφερθεί σε ξένο έδαφος. Εν τω μεταξύ στη Βρετανία εξακολουθεί να είναι ο πιο μεταφρασμένος Ρώσος ποιητής του 19ου αιώνα. Καθώς οι Άγγλοι μεταφράζουν φτερωτές εκφράσεις από τους μύθους του Krylov, γίνονται πραγματικά ιδίωμα - αυτό είναι ένα θέμα για μια ξεχωριστή μελέτη.

Έτσι, σε ένα από τα μακρινά χειμωνιάτικα βράδια θα μπορούσε κανείς να ξαναδιαβάσει έναν όγκο έργων της ρωσικής Lafontaine - χωρίς προκαταλήψεις, αλλά με ευγνωμοσύνη.

</ p>