Η ουσία του πολιτισμού: οι κύριες προσεγγίσεις

Ο πολιτισμός είναι, πάνω απ 'όλα, ένα ορισμένο επίπεδοτην τελειότητα της ικανότητας, την αξία της. Αυτός είναι ένας συνδυασμός ιδανικών αντικειμένων που δημιουργούνται από την ανθρωπότητα κατά τη διαδικασία της ανάπτυξής της. Από την άποψη του πολιτισμού, μπορεί να εξεταστεί οποιοδήποτε αντικείμενο, ή μια διαδικασία που δεν έχει μόνο πρακτική σημασία, αλλά και μια ιδιαίτερη αξία του χρωματισμού του κόσμου.

Η ουσία του πολιτισμού έγκειται στη δημιουργική δραστηριότητα του ανθρώπου. Μετά από όλα, ξέρει ο κόσμος, λαμβάνει αντικειμενική γνώση, και ένα σημαντικό ρόλο στην ποικιλομορφία της γνώσης παίζει τέχνης και της επιστήμης.

Η έννοια και η ουσία του πολιτισμού εξετάζεται στοαρκετές έννοιες. Για παράδειγμα, η κοινωνικοανακριτική αντίληψη θεωρεί ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης κοινωνίας. Με αυτή την έννοια, ο πολιτισμός αγκαλιάζει όλα τα φαινόμενα που δημιουργεί ο ίδιος ο άνθρωπος. Και επίσης όλα όσα δημιουργούνται με τη βοήθεια του ανθρώπινου νου. Κατά συνέπεια, μπορεί να χωριστεί σε πνευματική και υλική.

Η ουσία του πολιτισμού με έναν ανθρωποκεντρικό τρόποβασίζεται σε ηθικά πρότυπα. Στο πλαίσιο της, η υλική και πνευματική παραγωγή παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Και στο προσκήνιο βγαίνουν πεποιθήσεις κοσμοθεωρίας, αισθητικές γεύσεις, οι οποίες άμεσα και κάνουν ένα άτομο ένα πρόσωπο. Υπό το πρίσμα αυτής της έννοιας, τα φαινόμενα όπως η βία, το σπαθί, η βόμβα και τα παρόμοια είναι αντικοινωνικά στοιχεία και δεν μπορούν να υπάρξουν.

Η υπερβατική έννοια ορίζει την ουσίατον πολιτισμό ως ένα σούπερ κοινωνικό φαινόμενο. Ωστόσο, δεν μπορεί να περιοριστεί σε ιστορικά γεγονότα ή προσωπικές αντιλήψεις. Ορίζεται ως κάτι πέρα ​​από τα όρια, καθώς όλα τα φαινόμενα περνούν και ο πολιτισμός παραμένει. Ειδικότερα, οι παγκόσμιες θρησκείες, η τεχνολογία και η επιστήμη, καθώς και η τέχνη, είναι ανεξάρτητες. Στο πλαίσιο αυτής της έννοιας, οι αξίες ζουν στην αιωνιότητα και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σχετίζονται με το χρόνο και το χώρο.

Η ουσία του πολιτισμού δεν είναι μόνο σε μουσείακαι αρχεία, αλλά και στον άνθρωπο. Μετά από όλα, ένα άτομο δεν μπορεί να ζει εκτός από τον πολιτισμό. Είναι στον πολιτισμό και μέσα από το πρίσμα του ότι ένα άτομο μπορεί να συνειδητοποιήσει τον εαυτό του και να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες που είναι εγγενείς στη φύση με πλήρη ισχύ.

Επίσης, όταν συζητάμε για την ουσία του πολιτισμού, αξίζει τον κόποπροσοχή στην έννοια του πολιτικού πολιτισμού. Η έννοια αυτή διαμορφώθηκε στην έννοια στα μέσα του εικοστού αιώνα, η ουσία της οποίας έγκειται στο γεγονός ότι οι πολιτικές διαδικασίες σε κάθε περίπτωση υπόκεινται σε μακρόπνοους εσωτερικούς νόμους που ισχύουν άμεσα τόσο για τον πολιτισμό όσο και για την πολιτική.

Η ουσία του πολιτικού πολιτισμού είναι,ότι αντιπροσωπεύει ένα σύνολο ιδεών για την εθνική και κοινωνικοπολιτική κοινότητα, για ολόκληρη την πολιτική ζωή, καθώς και για τους κανόνες και τους νόμους της λειτουργίας.

Η έννοια αυτή εξετάζεται σε δύο κύριεςοδηγίες. Ο πρώτος είναι υποκειμενιστής ή συμπεριφοριστής, στην κατανόηση του ποια πολιτική κουλτούρα περιορίζεται στη σφαίρα της πολιτικής συνείδησης και θεωρείται ως μια υποκειμενική στάση του ατόμου στην πολιτική.

Η δεύτερη κατεύθυνση είναι ο αντικειμενισμός, ο οποίος θεωρεί την πολιτική κουλτούρα όχι μόνο σε σχέση με το σύστημα των προσανατολισμών και πεποιθήσεων αλλά και τη στενή σχέση της με την πολιτική δραστηριότητα.

Όσον αφορά τις συνιστώσες του πολιτικού πολιτισμού, περιλαμβάνει:

- πολιτικές θέσεις, ιδίως, η συναισθηματικά αισθησιακή πλευρά τους ·

- τις πεποιθήσεις, τις στάσεις και τους προσανατολισμούς που αφορούν το πολιτικό σύστημα, περιλαμβάνουν τη γνώση της πολιτικής.

- δείγματα πολιτικής συμπεριφοράς που αναγνωρίζονται σε μια συγκεκριμένη κοινωνία.

Ο πολιτισμός - ένα πολύ περίπλοκο και πολύπλευρο φαινόμενο, και η μελέτη του - μια αρκετά χρονοβόρα, αλλά και μια επίπονη διαδικασία.