Συχνά οι άνθρωποι τραυματίζουν την άρθρωση του ώμου. Η εξάρθρωση αυτού του τμήματος του σκελετού βρίσκεται στο πενήντα τοις εκατό των περιπτώσεων κλήσεων. Αυτοί οι τραυματισμοί χωρίζονται σε διαφορετικούς τύπους. Η εξάρθρωση μπορεί να είναι συγγενής. Συχνά είναι τραυματικό ή πρωτογενές. Υπάρχουν συνήθεις εξάρσεις. Αναπτύσσονται μετά από τραυματικές. Η άρθρωση ώμου μιας εξάρθρωσης μπορεί να είναι χρόνια. Αυτός ο τύπος παθολογίας συμβαίνει σε σχέση με την ήττα των μυών, των τενόντων, των συνδέσμων-καψουλωδών συσκευών και επίσης λόγω της ανάπτυξης διαφόρων παθήσεων (φυματίωση, αρθροπάθεια, οστεοδυστροφία κλπ.).
Η εμφάνιση της παθολογίας μπορεί να συμβεί σε σχέση μεχτύπημα. Συχνά μια εξάρθρωση της δεξιάς αρθρικής άρθρωσης μπορεί να βρεθεί μετά την πτώση σε έναν ίσιο βραχίονα. Σε περίπτωση τέτοιας βλάβης, δεν είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί η παθολογία αμέσως στη σκηνή του συμβάντος. Διορθώστε την εξάρθρωση μόνο μετά την αναισθησία. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μέθοδοι που επιτρέπουν την αντικατάσταση της άρθρωσης ώμων.
Η εξάρθρωση εξαλείφεται με τις μεθόδους του Hippocrates-Cooper,Koher, Chaklin, Janelidze, καθώς και Mukhina-Mota. Στο επόμενο στάδιο πραγματοποιείται η ακτινογραφία ελέγχου. Το άκρο είναι στερεωμένο με επίδεσμο γύψου. Επιβάλλεται για περίοδο δύο έως έξι εβδομάδων.
Θεραπεία της εξάρθρωσης της άρθρωσης του ώμου με ανεπανόρθωτηΗ υπόθεση γίνεται μόνο με επιχειρησιακό τρόπο. Εάν η χειρουργική επέμβαση είναι αδύνατη για διάφορες αντενδείξεις, τότε το τραύμα γίνεται χρόνιο. Στην περίπτωση αυτή, όλα τα ιατρικά μέτρα κατευθύνονται για την ανάπτυξη προσαρμοστικών δεξιοτήτων στον ασθενή. Εάν διαταραχθούν τα συμπτώματα του πόνου, χρησιμοποιούνται αποκλεισμοί Novocain ή αναλγητικά.
Οι παλιότερες εξάρσεις προσπαθούν να διορθώσουν όταν ο ασθενής είναι κάτω από την αναισθησία. Αν αυτό αποτύχει, τότε καταφεύγουν σε άμεση παρέμβαση. Στα επόμενα στάδια παρέχεται μασάζ, άσκηση και φυσιοθεραπεία.
Αντιμετώπιση μιας εξάρθρωσης που αποδίδεται στην κατηγορίατραυματική, στοχεύει στην εξάλειψη της παθολογίας στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Μετά από αυτό, τα εισαγόμενα άκρα των οστών πρέπει να κρατηθούν στη σωστή θέση (αυτό γίνεται με τοποθέτηση τους). Οι παρακάτω διαδικασίες αποσκοπούν στην ανάκτηση των χαμένων λειτουργιών της χαλασμένης αρθρώσεως. Η επιτυχία όλων των αναλαμβανόμενων ενεργειών εξαρτάται άμεσα από την πλήρη αναισθησία και χαλάρωση των μυών του κατεστραμμένου βραχίονα.