Πρωτόκολλο του Κιότο - μια άλλη προσπάθεια να σώσει την ανθρωπότητα

Μεταξύ των παγκόσμιων προβλημάτων που απειλούντον ανθρώπινο πολιτισμό, η πρώτη θέση πρέπει να τεθεί η αλλαγή του κλίματος. Λόγω των φυσικών καταστροφών, η ανθρωπότητα υποφέρει τεράστιες απώλειες. Οι δασικές πυρκαγιές, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι τυφώνες - αυτές είναι μόνο οι πιο προφανείς από τις συνέπειες που οδήγησαν στην αλλαγή του κλίματος.

Πραγματοποιώντας τις πιθανές απειλές για το μέλλονπαγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η παγκόσμια κοινότητα έχει λάβει ορισμένα μέτρα. Το 1992, η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος υπογράφηκε στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τα Προβλήματα του Περιβάλλοντος. Το 1997 υπογράφηκε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Το παρόν έγγραφο περιέχει τις υποχρεώσεις των χωρών να περιορίσουν ή να περιορίσουν τις εκπομπές επιβλαβών αερίων θερμοκηπίου. Μέχρι το 2012 προβλέπεται να μειωθούν οι εκπομπές κατά 5,2% σε σχέση με το 1990. Κάθε κράτος έχει συγκεκριμένα όρια εκπομπών. Αν η χώρα δεν ξοδέψει πλήρως τα όρια, έχει την ευκαιρία να τα πουλήσει ως αχρησιμοποίητες ποσοστώσεις. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, ένας τέτοιος μηχανισμός θα διευκολύνει τη ροή πόρων στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτοί οι πόροι θα χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Η Συνθήκη του Κυότο ρυθμίζει ότι η ΑνατολικήΗ Ευρώπη και οι χώρες της Βαλτικής θα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές κατά 8%, της Ευρωπαϊκής Ένωσης - 8%, ο Καναδάς και η Ιαπωνία - 6%, καθώς και η Ουκρανία και η Ρωσία πρέπει να κρατήσει τις εκπομπές στα επίπεδα του 1990. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, δεν επιβαρύνονται με υποχρεώσεις, αλλά μπορεί να πάρει εθελοντικές δεσμεύσεις, καθώς και να λάβουν χρηματοδότηση για την υλοποίησή τους.

Κρίση της επιστημονικής αιτιολόγησης του Πρωτοκόλλου του Κυότο

Πρώτον, πολλοί ειδικοί αμφισβητούν το ίδιο το γεγονός της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η αύξηση της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας μπορεί να είναι μια τυχαία διακύμανση. Μετά από αυτό, το κλίμα θα επανέλθει στο φυσιολογικό και πάλι.

Δεύτερον, ακόμη και αν πράγματι παρατηρηθείμια σταθερή αύξηση της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας δεν είναι καθόλου τόσο προφανής που σε αυτό το πρόσωπο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο. Υπάρχει η άποψη ότι η αύξηση της περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι η αιτία, αλλά η συνέπεια της αύξησης της θερμοκρασίας.

Τρίτον, η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να είναι γιαη ανθρωπότητα δεν είναι καταστροφική καθόλου. Ορισμένες χώρες, για παράδειγμα, η Ολλανδία, μπορούν να πλημμυριστούν, αλλά η θέρμανση θα δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθούν ενεργά περιοχές που δεν χρησιμοποιούνται σήμερα, για παράδειγμα, η Σιβηρία, ο Καναδάς, οι πολικές θάλασσες.

Αυτές οι αμφιβολίες δεν αναιρούν τη σημασία της δημιουργίας ενός μηχανισμού ρύθμισης των επιπέδων ρύπανσης. Αν και το ίδιο το Πρωτόκολλο του Κυότο δεν είναι τόσο απαραίτητο

Ρωσική Ομοσπονδία

Η Ρωσία υπέγραψε τη συνθήκη το 1999 καικυρώθηκε στα τέλη του 2004. Για τη Ρωσία, το Πρωτόκολλο του Κυότο άρχισε να ισχύει μόνο το 2005, 90 ημέρες μετά την επικύρωση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων, ο όγκος των ποσοστώσεων που συσσωρεύονται από τη Ρωσική Ομοσπονδία κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της συνθήκης θα υπερβεί τα 6 δισεκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα.

Οι αντίπαλοι της Συνθήκης πιστεύουν ότι η χώρα θα το κάνειΕίναι δύσκολο να αυξηθεί ταυτόχρονα η παραγωγή και να βελτιωθεί η δομή της, ενώ αρνείται να ειδικευτεί στην εξόρυξη αερίου και πετρελαίου. Έτσι, η εκπλήρωση των προϋποθέσεων που περιέχει το Πρωτόκολλο του Κιότο θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής και μείωση του οικονομικού δυναμικού.

Υποστηρικτές της συμφωνίας σημειώνουν ότι η εφαρμογή τουοι όροι της συνθήκης του Κιότο θα αποτελέσουν κίνητρο για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, καθώς και την ανάπτυξη "καθαρών" παραγωγών. Επιπλέον, αυτό θα παράσχει πρόσθετους οικονομικούς πόρους μέσω της διαπραγμάτευσης ποσοστώσεων.

Η συμφωνία του Κιότο λήγει αυτό το έτος φέτος. Τρία χρόνια αργότερα θα αντικατασταθεί από ένα νέο έγγραφο, το οποίο συζητήθηκε τον Δεκέμβριο του 2009 στις συνομιλίες που διεξήχθησαν στην Κοπεγχάγη.