Το νομισματικό σύστημα του κόσμου είναι μια μορφή οργάνωσηςνομισματικές και νομισματικές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης της αγοράς. Η προέλευσή του συνδέεται με την εμφάνιση χρημάτων και την έναρξη της λειτουργίας τους ως μέσο υπολογισμού στον κύκλο εργασιών των διεθνών πληρωμών.
Η εξέλιξη του νομισματικού συστήματος έχει γίνει αρκετάένα φυσικό φαινόμενο, χωρίς το οποίο η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα ήταν αδύνατη. Τόσο η εισαγωγή όσο και η απόρριψη του χρυσού προτύπου αποτελούν απάντηση στις απαιτήσεις των καιρών, καθώς και επιβεβαίωση της κυκλικής φύσης της ανθρώπινης ιστορίας και της παγκόσμιας οικονομίας.
Στάδια ανάπτυξης του διεθνούς νομισματικού συστήματος και των χαρακτηριστικών τους
1. Το σύστημα του χρυσού προτύπου (1821-1939), σύμφωνα με το οποίο οποιοδήποτε νόμισμα θα έπρεπε να εφοδιαστεί με χρυσό. Οι τράπεζες κάθε χώρας δεσμεύθηκαν να εξασφαλίσουν την ελεύθερη μετατροπή των χρημάτων τους σε ευγενές μέταλλο κατόπιν αιτήματος του πελάτη. Το σύστημα συναλλάγματος ανέλαβε σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες για κάθε νομισματική μονάδα. Φυσικά, αυτό επηρέασε θετικά την ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ των χωρών και των διεθνών επενδύσεων λόγω της σταθεροποίησης της οικονομικής κατάστασης. Παρ 'όλα αυτά, αυτό το σύστημα νομισμάτων είχε μια σειρά από ελλείψεις, που συνεπαγόταν το γεγονός ότι την παραμονή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έπρεπε να εγκαταλειφθεί. Μεταξύ αυτών, η εξάρτηση της ευημερίας του πληθυσμού όχι από την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά από την αύξηση ή τη μείωση της παραγωγής χρυσού, καθώς και από την αδυναμία των χωρών να ακολουθήσουν μια ανεξάρτητη νομισματική και πιστωτική πολιτική.
2. Το σύστημα του Bretton Woods (1944-1976). Αυτό το σύστημα νομισμάτων ανέλαβε ήδη κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες, οι οποίες τους επέτρεψαν να ανταποκριθούν στις αλλαγές στις συνθήκες της αγοράς. Το επιτόκιο όλων των νομισμάτων καθορίστηκε σε δολάρια ΗΠΑ και η κυβέρνηση των ΗΠΑ έπρεπε να εξασφαλίσει την ανταλλαγή του νομίσματός της με χρυσό. Την εποχή εκείνη δημιουργήθηκε μια τόσο σημαντική διεθνής νομισματική και χρηματοπιστωτική οργάνωση όπως το ΔΝΤ, ο κύριος σκοπός του οποίου είναι ακριβώς η ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ των χωρών, καθώς και η συνεργασία μεταξύ τους στον τομέα των νομισματικών και νομισματικών σχέσεων. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου αποδείχθηκε ότι οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την προσαρμογή των συναλλαγματικών ισοτιμιών των νομισματικών μονάδων τους και ότι δεν μπορεί να εξασφαλιστεί πλέον το σωστό επίπεδο ρευστότητας. Επιπλέον, η εξάρτηση από τις ΗΠΑ δεν ήταν επίσης ευχάριστη για πολλές χώρες.
3. Το 1976, αποφασίστηκε η μετάβαση στο σύστημα νομισμάτων της Τζαμάικα, σύμφωνα με το οποίο το επιτόκιο οποιουδήποτε νομίσματος καθορίζεται από το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Το σύγχρονο νομισματικό σύστημα αναλαμβάνει την ανεξάρτητη αποφασιστικότητα της Κεντρικής Τράπεζας για την κατάσταση του καθεστώτος συναλλαγματικών ισοτιμιών, η οποία επιτρέπει την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης ευελιξίας και της βραχυπρόθεσμης σταθερότητας, γεγονός που έχει θετικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του εμπορίου και των οικονομικών. Οι ελλείψεις του νομισματικού συστήματος της Τζαμάικα περιλαμβάνουν: τον υψηλό πληθωρισμό, τις έντονες μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών και την αστάθεια της οικονομικής κατάστασης στην αγορά. Από την άποψη αυτή, οι ηγέτες κάθε χώρας πρέπει να δώσουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή στον στρατηγικό και επιχειρησιακό προγραμματισμό, διότι τώρα μόνο η εναρμονισμένη δράση τους εξαρτάται από την ευημερία του πληθυσμού.</ p>
