Η φάση του Αλιέφ: η βιογραφία του τελευταίου από τους μεγαλύτερους ποιητές του εικοστού αιώνα
Την πρώτη ημέρα του νέου έτους 2016, δεν υπήρχε μεγάληAvar και σοβιετική ποιητή και συγγραφέας με ένα εξωτικό και ασυνήθιστο όνομα για τους Σλάβους - τη φάση του Αλιέφ. Η βιογραφία αυτής της εξαιρετικής γυναίκας είναι ένα παράδειγμα για πολλούς καλλιτέχνες. Δεδομένου ότι η ποιήτρια έζησε σύμφωνα με τις αρχές για τις οποίες γράφει, και κάθε γραμμή των ποιημάτων ή της πεζογραφίας της διαποτίζεται με ειλικρινή εμπειρία, τα έργα της συλλαμβάνουν κάθε αναγνώστη.
Βιογραφία του Aliyeva: τα πρώτα χρόνια
Ο μελλοντικός παγκοσμίου φήμης ποιητής στοστις αρχές Δεκεμβρίου 1932 σε ένα μικρό χωριό Dagestan Ginichutl. Ο πατέρας του κοριτσιού πέθανε πολύ νωρίς, η Φάση δεν ήταν ακόμη πέντε ετών. Φροντίδα για τη μελλοντική ποιήτρια και τρία άλλα παιδιά βρισκόταν στους ώμους της μητέρας, που εργάστηκε ως απλή νοσοκόμα στο νοσοκομείο. Παρά τις υλικές δυσκολίες, η μητέρα ήταν σε θέση να βάλει όλα τα παιδιά της στα πόδια της και να βοηθήσει όλους να αποκτήσουν τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η φάση, η βιογραφία του Αλιέφ: η αρχή του δημιουργικού μονοπατιού
Για να συνθέσετε στίχους Η φάση άρχισε σε μια αρκετά νωρίςηλικία. ποιητική δεξιότητες της μεγάλωσε, να το πω έτσι, με άλματα. Ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο σχολείο είχε θεωρηθεί ένα σημαντικό ποιητή. Η πρώτη σημαντική ποίημα γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Φάση Αλίεφ (βιογραφία του ποιητή εδώ δεν είναι απόλυτα ακριβής, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ήταν τότε 10, το άλλο - ότι 11 ετών), τότε είναι πολύ διαποτισμένη με το δάσκαλο μια ιστορία για τις δυσκολίες των στρατιωτών και έγραψε ένα στίχο που είναι πολύ ευχάριστο για όλους. Τυπώθηκε στην εφημερίδα του σχολείου τοίχο.
Όταν η κοπέλα γύρισε δεκαεπτά, τηςτο ποίημα τυπώθηκε από τους Μπολσεβίκους των βουνών. Αργότερα η δουλειά ήταν νεαρή, αλλά απίστευτα φωτεινή και ταλαντούχος, η ποιήτρια από το χωριό ένιωσε ενδιαφέρον για πιο σοβαρά περιοδικά.
Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο του Αλιέφ, τέσσερα χρόνιαεργάστηκε ως δάσκαλος, μέχρι που τελικά αποφάσισε να αποκτήσει πλήρη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ως εκ τούτου, το 1954, Aliyeva ξεκίνησε τις σπουδές της στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Γυναικών του Dagestan στη Makhachkala. Ωστόσο, εκεί σπούδασε μόνο για ένα χρόνο και στη συνέχεια, με τη συμβουλή φίλων, αποφάσισε να περάσει τις εξετάσεις στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο. Αφού έστειλε τα ποιήματά της στο διαγωνισμό, έλαβε πρόσκληση να έρθει στη Μόσχα. Εδώ πέρασε επιτυχώς τις περισσότερες από τις εισαγωγικές εξετάσεις, εκτός από τη ρωσική γλώσσα, και δεν έγινε αποδεκτή. Ωστόσο, η επιθυμία να μελετήσει τον ποιητή ήταν τόσο μεγάλη που πήγε στο γραφείο εισαγωγών και να της μιλήσω, επιφανείς κριτικούς λογοτεχνίας και συγγραφείς της εποχής ήταν πολύ εκπλαγείτε από το πόσο ταλαντούχος και μορφωμένος άνθρωπος Φάση Αλίεφ.
Η βιογραφία της ποιήτριας θα ήταν ατελής, αν όχιαναφέρει την περίοδο σπουδών στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο. Εκείνη την εποχή, τα κλασικά της σοβιετικής λογοτεχνίας διδάσκονταν σε αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα και η Αλίσα έμαθε πολλά από αυτά και επέκτεινε τους ορίζοντες της. Επίσης, ο ποιητής μάθει καλύτερα τη ρωσική γλώσσα και άρχισε να γράφει περισσότερα ποιήματα της ρωσικής γλώσσας.
Μετά την αποφοίτηση (το 1961), η Φάση επέστρεψε στο Νταγκεστάν.
Λογοτεχνικές και κοινωνικές δραστηριότητες
Ακόμη και κατά τη διάρκεια της μελέτης στη Μόσχα δημοσιεύθηκεη πρώτη συλλογή ποιητικών ποιημάτων στη γλώσσα του Avar. "Το εγγενές χωριό μου" - αυτό το ονόμασε ο Αλιέφ (η πλήρης βιογραφία της ποιήτριας περιέχει μερικές φορές άλλο όνομα για αυτό το βιβλίο - "Native Village").
Μετά την επιστροφή στο σπίτι, ο ποιητής άρχισε να γράφει πολλά. Έτσι το 1961 κυκλοφόρησε το ποίημά της "Στην παραλία". Και τα επόμενα δύο χρόνια - οι συλλογές ποίησης "Spring Wind" και "Rainbow Distribute."
Το 1962, ο ποιητής γίνεται συντάκτηςεκδοτικός οίκος εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών βιβλίων στο Νταγκεστάν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όχι μόνο έγραψε πολλά, αλλά και επεξεργάστηκε τα έργα άλλων δημιουργών. Επιπλέον, δοκιμάζει το χέρι της στην πεζογραφία - γράφει το μυθιστόρημα "Η τύχη". Ο συγγραφέας της δημιουργικότητας αποκτά δημοτικότητα όχι μόνο στο Νταγκεστάν και σε άλλες δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, αλλά και πέρα από τα σύνορά τους. Αρχίζει να μεταφράζεται σε ρωσικά, σουηδικά, γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, πολωνικά και άλλες γλώσσες.
Επιπλέον, η φάση του Αλιέφ γίνεται μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ.
Το 1971 αποτελεί σημείο καμπής στο κοινόδραστηριότητα της Fase Aliyeva. Ήταν αυτή τη στιγμή ο συγγραφέας γίνεται ο αρχισυντάκτης της προοδευτικής έκδοσης «Γυναίκες του Νταγκεστάν», καθώς και ο πρόεδρος του Νταγκεστάν για την Προστασία της Παγκόσμιας Επιτροπής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, που «παίρνει υπό την προστασία του» υποκατάστημα του Νταγκεστάν Σοβιετικής Ειρήνης Ταμείου και συμμετέχει στις εργασίες του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
Συμμετέχει ενεργά στην πολιτική και πολιτιστική ζωή της χώρας τους, Φάση Αλίεφ πάνω από δεκαπέντε χρόνια υπηρέτησε ως αναπληρωτής πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου του Νταγκεστάν.
Η ακμή της δημιουργίας αυτής της ποιήτριας έπεσεδεκαετία του εξήντα και εβδομήντα. Ήταν αυτή τη στιγμή τα έργα της ενδιαφέρονται για τους άλλους ανθρώπους, και έτσι άρχισαν να μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (Φάση Aliyev, παρά την ευχέρεια στα ρωσικά, συχνά έγραφε τα έργα του στη μητρική του γλώσσα Avar του). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε το θρυλικό «κομμάτι γης ο άνεμος θα φυσήξει,» «150 πλεξούδες νύφη», «Επιστολή προς την αθανασία», «Αιώνια Φλόγα», «Όταν η χαρά στο σπίτι» και άλλες εξίσου γνωστό θαυμαστές της δημιουργικής δουλειάς της.
Κατά τη δεκαετία του ογδόντα και τη δεκαετία του '90, η φάσηAliyev επικεντρώνεται πλέον στην πεζογραφία, αν και αυτή τη στιγμή από δύο τόμους επιλεγμένων έργων του ποιητή στα ρωσικά και Αβάρων. Στο δεκαετίας φάση Aliyev εξέδωσε τρία μυθιστορήματα με τη μία: «Δύο ροδάκινα», «Falling Leaves» και «Σύνδεση της Φωτιάς». Επιπλέον, υπό το φως των συλλογών πτώση της πρόζας - «κάταγμα», «Γιατί οι γυναίκες πηγαίνουν γκρι» και «Νταγκεστάν τοστ».
Την εβδομήντα επέτειο της ποιήτριας δόθηκε δωρεά δωδεκάμηνης συλλογής των έργων της "Talisman".
Βραβεία και επιτεύγματα
Ένα ενδιαφέρον γεγονός: στο Νταγκεστάν, η ποιήτρια απλά ονομάζεται Φάση, χωρίς να αναφέρει τα επώνυμα, υπονοώντας ότι είναι μοναδική, υπάρχει στο μοναδικό. Ωστόσο, πέρα από το σεβασμό και την αγάπη των συμπατριωτών, η φάση του Aliyev έλαβε πολλά άλλα βραβεία εκτός της χώρας της.
Έτσι, για παράδειγμα, για τη συλλογή "The Buck της Γης ο άνεμος δεν το κάνειη ποιήτρια τους απονεμήθηκε ένα βραβείο. Ν. Ostrovsky. Aliyev, επίσης, σε διάφορες χρονικές στιγμές λάβει βραβεία όπως διάσημη Σοβιετική εκδόσεις όπως «αγρότισσα», «Ogonyok», «εργαζόμενος», «Σοβιετική Γυναίκα» και άλλα.
Στο εξήντα ενάτο έτος, η ποιήτρια απονεμήθηκε τον τίτλο "Λαϊκός ποιητής του Νταγκεστάν".
Μεταξύ άλλων, είναι ιδιοκτήτηςπολλά βραβεία για την προπαγάνδα και την προστασία της ειρήνης όχι μόνο στο Νταγκεστάν, τη Ρωσία, αλλά σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους είναι το χρυσό μετάλλιο του Σοβιετικού Ιδρύματος Ειρήνης και το μετάλλιο "Ο μαχητής για την ειρήνη" της σοβιετικής επιτροπής ειρήνης.
Η δημιουργική κληρονομιά αυτής της ποιήτριας είναι πάνω από εκατόβιβλία και συλλογές, που μεταφράζονται σε περισσότερες από εξήντα γλώσσες του κόσμου. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ένας τόσο ταλαντούχος συγγραφέας, μια φωτεινή προσωπικότητα και μια έκτακτη γυναίκα δεν έγιναν. Παρ 'όλα αυτά, το έργο της θα συνεχίσει να ζει και να χαρούν πολλές γενιές, όπως πολύ πιθανό στο άμεσο μέλλον θα είναι το ίδιο άστρο, όπως Φάση Αλίγιεφ στη βιβλιογραφία. Μια βιογραφία στη γλώσσα του Avar είναι αυτή που θα ενδιαφέρονταν να διαβάσει στους συμπατριώτες της σήμερα. Και θέλω πολύ να ελπίζω ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα μπορούν να περιγράψουν τη μοίρα αυτής της απίστευτης γυναίκας, γιατί το αξίζει πραγματικά. Εν τω μεταξύ, παραμένει ειλικρινή και φωτεινά ποίηση, προκλητική θερμότερα συναισθήματα και τις παρορμήσεις σε κάθε αναγνώστη.
</ p>
