ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ SITE

Υπολογισμός της τιμής κόστους

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που προκαλούντην ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ένας τέτοιος υπολογισμός του κόστους των επιχειρήσεων, όπως ο υπολογισμός του κόστους των παρεχόμενων αγαθών και υπηρεσιών. Σας επιτρέπει να παρακολουθείτε με σαφήνεια τα δεδομένα σχετικά με το κόστος της επιχείρησης ανά τύπο και αντικείμενα κόστους. Αυτή η λογιστική κοστολόγησης και κοστολόγηση είναι απαραίτητες για τη σύνταξη λογιστικών και οικονομικών εκθέσεων, την αξιολόγηση των επιδόσεων και τον περαιτέρω προγραμματισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία για το κόστος, η επιχείρηση διαμορφώνει την πολιτική της όσον αφορά την επιλογή και την τιμολόγηση.

Ο υπολογισμός του κόστους πραγματοποιείται με διάφορες μεθόδους.

Μέθοδος επεξεργαστή

Χρησιμοποιείται κυρίως σε επιχειρήσεις με συνεχή λειτουργία. Είναι απαραίτητο για τον υπολογισμό του κόστους για τις επιχειρήσεις που παράγουν αγαθά μαζικής ζήτησης και πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:

  • μια ενοποιημένη περιγραφή προϊόντος.
  • σύντομη διάρκεια του κύκλου παραγωγής ·
  • περιορισμένο φάσμα προϊόντων ·
  • ασήμαντες ποσότητες ημικατεργασμένων προϊόντων, εργασίες σε εξέλιξη ή πλήρης απουσία τους.

Αυτή η μέθοδος είναι εξαιρετική για τις επιχειρήσειςτων μεταφορών, της ενέργειας και των εξορυκτικών βιομηχανιών. Το κύριο κριτήριο για την εφαρμογή του είναι το τελικό προϊόν. Σε αυτές τις επιχειρήσεις η απλή μέθοδος υπολογισμού χρησιμοποιείται συχνότερα - υπολογισμός σε ένα βήμα. Η τιμή κόστους κάθε μονάδας παραγωγής υπολογίζεται διαιρώντας το συνολικό κόστος παραγωγής για μια ορισμένη περίοδο με τον συνολικό αριθμό μονάδων παραγωγής.

Η Περιφερειακή Μέθοδος

Η κοστολόγηση αυτή εφαρμόζεταιόπου, κατά τη διάρκεια του τεχνολογικού κύκλου, η παραγωγή περνά πολλά στάδια παραγωγής. Για τέτοιες επιχειρήσεις, ένας μεγάλος όγκος ημικατεργασμένων προϊόντων είναι χαρακτηριστικός, επομένως ο προσδιορισμός της τιμής κόστους γίνεται σε κάθε στάδιο του τεχνολογικού κύκλου. Το αντικείμενο της λογιστικής, στην προκειμένη περίπτωση, είναι μια χωριστή ανακατανομή του κόστους παραγωγής.

Προσαρμοσμένη μέθοδος

Χρησιμοποιείται για την καταγραφή κόστους για ένα ή περισσότερασειριακής παραγωγής. Συχνά χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις όπου παράγουν μοναδικά προϊόντα με ειδικές παραγγελίες. Είναι χαρακτηριστικό για τη λογιστική σε μεγάλα αεροσκάφη, στη ναυπηγική βιομηχανία, στις ανησυχίες για την κατασκευή μηχανών και σε μικρές ποσότητες - στην παραγωγή επίπλων, κομμωτηρίων ή στην παροχή ενός συγκεκριμένου τύπου υπηρεσιών.

Κατά τον υπολογισμό των άμεσων δαπανών αποδίδονται σε άρθραορισμένα είδη αγαθών (παραγγελίες) και οι έμμεσες δαπάνες κατανέμονται σε παραγγελίες με τα καθορισμένα ποσοστά διανομής. Μια παραλλαγή του τύπου παραγγελίας του υπολογισμού είναι η λειτουργική (partion) μέθοδος. Χρησιμοποιείται για την καταγραφή του κόστους των προϊόντων, το οποίο εκδίδεται ως παραγγελία και η διαδικασία παραγωγής περνάει από διάφορες λειτουργίες (στάδια παραγωγής).

Λειτουργική μέθοδος

Χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις που παράγουνένα ευρύ φάσμα προϊόντων. Η ουσία του έγκειται στο γεγονός ότι στον υπολογισμό πραγματοποιείται ο δείκτης κόστους με συγκεκριμένες λειτουργίες που εκτελεί η επιχείρηση.

Το κόστος καταγράφεται σε έγγραφο της καθιερωμένης φόρμας, που ονομάζεται εκτίμηση κόστους. Η διαδικασία υπολογισμού αυτού του εγγράφου ονομάζεται υπολογισμός της τιμής κόστους.

Σε αυτόν τον υπολογισμό, όλα τα έξοδα της επιχείρησηςοι δαπάνες χωρίζονται σε χωριστά στοιχεία, που ονομάζονται άρθρα κοστολόγησης. Έχει πάντα μια μονάδα υπολογισμού, η οποία είναι ένα αντικείμενο με το οποίο υπολογίζεται το κόστος. Το αντικείμενο του υπολογισμού μπορεί να είναι ένα προϊόν, η εργασία σε εξέλιξη ή υπηρεσίες.

Τα στοιχεία υπολογισμού σε όλες τις επιχειρήσεις είναι σχεδόν του ίδιου τύπου:

  1. Πρώτες ύλες και υλικά που δαπανώνται για την παραγωγή.
  2. Αγοράζονται από κατασκευαστικά μέρη τρίτων ή ημιτελικά προϊόντα.
  3. Ενέργεια και καύσιμα.
  4. Ανακυκλώσιμα απορρίμματα.
  5. Μισθοί.
  6. Μειώσεις στα κεφάλαια.
  7. Κόστος λειτουργίας.
  8. Προπαρασκευαστικά έξοδα.
  9. Τεχνολογικές απώλειες.
  10. Γενικό κόστος παραγωγής (σταθερό και μεταβλητό).
  11. Άλλα έξοδα παραγωγής.
    Όλα τα αναφερόμενα άρθρα (1-11) μπορούν να είναι άμεσα, πολύπλοκα ή μεταβλητά.
  12. Διοικητικές δαπάνες.
  13. Έξοδα πωλήσεων.
  14. Χρηματοδοτικά έξοδα.
    Τα αναφερόμενα άρθρα (12-14) είναι έμμεσες, πολύπλοκες και σταθερές.

Υπολογισμός του συνόλου των ανωτέρω άρθρων είναι ένας υπολογισμός του συνολικού κόστους.

</ p>
  • Βαθμολογία: