Οργάνωση της παραγωγής ως επιστήμης

Η έννοια της οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίαςσυνεπάγεται μεθόδους επιλογής και συνδυασμού των στοιχείων της παραγωγής σε χρόνο και χώρο, προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποτελεσματικό τελικό αποτέλεσμα. Έτσι, η οργάνωση της παραγωγής είναι ένα σύστημα μέτρων που έχει σκοπό να συνδυάζει ορθολογικά σε χρόνο και χρόνο τα βασικά υλικά στοιχεία και τους ανθρώπους που εμπλέκονται στην παραγωγική διαδικασία.

Η οργάνωση της παραγωγής βασίζεται στις ακόλουθες βασικές αρχές:

ειδικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό της ονοματολογίας του ομώνυμου προϊόντος και τη μαζική παραγωγή του.

-τη συνέχεια; ο σκοπός του είναι να αυξηθεί ο χρόνος επεξεργασίας του αντικειμένου της εργασίας και να μειωθεί ο χρόνος που ξοδεύεται να περιμένει, να μειωθούν τα διαλείμματα.

-αναλογικότητα, που είναιεπίτευξη ενός σχετικά ίσου όγκου παραγωγής και όγκου εργασίας για ορισμένο χρονικό διάστημα σε όλες τις κύριες και βοηθητικές μονάδες της επιχείρησης ·

- Απευθείας, με τη βοήθειά του, η συντομότερη απόσταση προβλέπεται για τη μετακίνηση αντικειμένων εργασίας στην παραγωγική διαδικασία.

-ρυθμία, η οποία συνεπάγεται την τακτική επανάληψη της παραγωγικής διαδικασίας σε ίσα χρονικά διαστήματα.

- Ευελιξία, δίνοντας τη δυνατότητα ταχείας μετάβασης στην απελευθέρωση νέων προϊόντων.

Η οργάνωση της παραγωγής ως επιστήμης γεννήθηκεμόλις λίγο περισσότερο από 100 χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είχε και τις δύο περιόδους στασιμότητας και ταχείας αναβίωσης. Μέχρι σήμερα, όμως, η επιστημονική οργάνωση της εργασίας δεν έχει οριστεί σαφώς στη βιβλιογραφία της έρευνας. Η οργάνωση της παραγωγής στο χρόνο και στο διάστημα μερικές φορές θεωρείται από μερικούς επιστήμονες ως διαφορετικές και όχι αλληλένδετες διαδικασίες.

Στη δεκαετία του 60 και του 80 του περασμένου αιώνα σχηματίστηκαν διάφοροι ορισμοί αυτής της επιστήμης, οι οποίοι χωρίζονται σε δύο εκδοχές:

-Συνεπιστήμιο, που μελετά την εκδήλωση και τη λειτουργία αντικειμενικών οικονομικών νόμων που αντικατοπτρίζονται στις παραγωγικές και οικονομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων που μελετήθηκαν.

-Ορθή σύνδεση των βασικών στοιχείων της παραγωγής σε χρόνο και χώρο για διάφορους σκοπούς.

Ήδη το 1956 στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ένα σαφέςεπίσημος ορισμός υιοθετήθηκε η διατύπωση ότι η επιστήμη της οργάνωσης παραγωγής μελετά το σχεδιασμό, τη βελτίωση και την πρακτική εφαρμογή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται άνθρωποι, εξοπλισμός και υλικά. Κατά τη διάρκεια της περαιτέρω μελέτης αυτής της επιστήμης, αποκαλύφθηκε ότι η οργάνωση της παραγωγής και της επιχειρηματικότητας αποσκοπεί στην εξέταση διαφόρων πολύπλευρων καθηκόντων.

Η σύνθετη εξέταση αυτών των προβλημάτων επιτρέπεινα δώσει λύση στο ερώτημα τι πρέπει να κάνουν οι ειδικοί στην οργάνωση της παραγωγής και τη διαχείριση των διευθυντικών στελεχών για την επιτυχή διαχείριση της επιχείρησης. Εξάλλου, για να μπορέσουν να επιτύχουν επιτυχείς εξωτερικούς ελιγμούς, πρέπει να υπάρχει μια σαφής εικόνα της κατάστασης της εγχώριας παραγωγής, των τρεχουσών και μελλοντικών ευκαιριών της, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενεργά για την επίτευξη των καθορισμένων καθηκόντων.

Η πρακτική δείχνει ότι η οργάνωσηπαραγωγής, ακόμη και σε παρόμοιες επιχειρήσεις συνήθως αντιμέτωποι με την απόφαση, υπάρχουν συγκεκριμένες και μοναδικές προκλήσεις. Ειδικότερα, σε αυτά περιλαμβάνονται τα καθήκοντα της αποτελεσματικής χρήσης της εργασίας και του εξοπλισμού, η διαθεσιμότητα των υλικών και των πρώτων υλών, την καλύτερη χρήση των ζωνών παραγωγής, τη βελτίωση της ποιότητας και τη βελτίωση της σύνθεσης του προϊόντος, την ανάπτυξη της παραγωγής νέων προϊόντων.

Όλα αυτά τα καθήκοντα μπορούν να επιλυθούν μόνο συνολικάόλοι οι παράγοντες που εξετάστηκαν, καθώς όλοι μαζί αποτελούν τη διαδικασία παραγωγής. Εάν ο διαχειριστής διαχείρισης επηρεάσει ένα από τα στοιχεία του συστήματος, αυτό επηρεάζει άμεσα την κατάσταση άλλων υποσυστημάτων και στοιχείων που αποτελούν μέρος του συστήματος.